حضرت آیت الله موسوی جزایری در ادامه شرح زیارت جامعه کبیره با اشاره به فراز،
( سَعِدَ مَنْ والاكُمْ ، وَ هَلَكَ مَنْ عاداكُمْ ، وَ خابَ مَنْ جَحَدَكُم ، وَ ضَلَّ مَنْ  فارَقَكُمْ ، وَ فازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ ، وَ أمِنَ مَنْ لَجَأَ إلَيْكُمْ ،وَ سَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُم وَ هُدِىَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ . مَنِ اتَّبَعَكُم فَالْجَنَّةُ مَأْواهُ وَ مَنْ خالَفَكُم فَالنّارُ مَثْواه.

خوش بخت است ، هر كه شما را يارى كند ؛ و هلاك است ، هر كه شما را دشمن دارد ؛ و ناكام است ، هر كه انكارتان كند ؛ و گم راه است ، هر كه از شما جدا شود ؛ و رستگار است ، هر كه به شما در آويزد ؛ و در امان ماند ، هر كه به شما پناه آورد ؛ و سالم ماند ، هر كه تصديقتان كند ؛ و هدايت مى شود ، هر كه به شما بپيوندد . هر كه از شما پيروى كند ، بهشت ، پناهگاه اوست ؛ و هر كه با شما مخالفت كند ، آتش [ دوزخ ] ، جايگاه اوست .)

خاطر نشان کردند: "سعادت" بر حسب تفاسیر مختلف، به معنای رسیدن به مواهب الهی و بهره مندی از نعمت های مادی و معنوی می باشد. و شقاوت در مقابل سعادت قرار دارد. که همان محروم و مایوس بودن از رحمت الهی است.

ایشان در ادامه به بخش پایانی دعای شب بیست و سوم، اشاره فرمودند: 

( ... یا اَللّهُ یا اَللّهُ لَکَ الاْسْماَّءُ الْحُسْنی وَ الاْمْثالُ الْعُلْیا وَ الْکِبْرِیاَّءُ وَ الاْ لاَّءُ

ای خدا... از آن تو است نامهای نیکو و نمونه های و الا و بزرگی و نعمتها از تو

اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَاسْمی فی هذِهِ

خواهم درود فرستی بر محمد و آل محمد و نام مرا در این

اللَّیْلَةِ فِی السُّعَداَّءِ وَ رُوحی مَعَ الشُّهَداَّءِ وَ اِحْسانی فیعِلِّیّینَ

شب در زمره سعادتمندان قرار دهی و روحم را با شهداء مقرون سازی و احسان و نیکو کاریم را در بلندترین درجه

وَ اِساَّئَتی مَغْفُورَةً وَ اَنْ تَهَبَ لی یَقینَاً تُباشِرُ بِهِ قَلْبی وَ اِیماناً یُذْهِبُ

بهشت و گناهانم را آمرزیده کنی و به من یقینی عطا کنی که همیشه با دلم همراه باشد و ایمانی به من بدهی

الشَّکَّ عَنّی وَ تُرْضِیَنی بِما قَسَمْتَ لی وَآتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی

که شک و تردید را از من دور سازد و بدانچه روزیم کرده ای خوشنودم سازی و بدهی به من در دنیا نعمت نیک و در

الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ الْحَریقِ وَارْزُقْنی فیهاذِکْرَکَ

آخرت نعمت نیک و نگهداری ما را از عذاب آتش سوزان و روزیم کنی در این شب ذکر خود

وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَةَ اِلَیْکَ وَالاِْنابَةَ وَالتَّوْفیقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً

و سپاسگزاریت و اشتیاق و بازگشت بسویت و توفیق برای انجام آنچه را موفق داشتی بدان محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ السَّلامُ

و آل محمد را که بر او و بر ایشان سلام باد.)

و افزودند: شب بیست و سوم، متعلق به امام عصر(ع) می باشد. که بر اساس تفسیر سوره مبارکه "قدر" ،  ملائکه بر ایشان نازل گشته و به اذن پروردگار امور مقدر شده را معین میکنند و تا طلوع فجر سلام میدهند. لذا بعد از پیامبر اکرم(ص) ملائکه در شب قدر بر ائمه اطهار(ع) ( امام عصر ) نازل می‌شوند.  

حضرت آیت الله موسوی جزایری عنوان کردند: در تفسیر القمی، آمده است:

قِیلَ‏ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع تَعْرِفُونَ لَیْلَةَ الْقَدْرِ

از امام باقر (ع) سوال شد: آیا شما شب قدر را می‌شناسید؟

فَقَالَ وَ کَیْفَ لَا نَعْرِفُ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ الْمَلَائِکَةُ یَطُوفُونَ بِنَا فِیهَا.

حضرت پاسخ داد: و چگونه شب قدر را نشناسیم در حالی که ملائکه در آن شب نزد ما در رفت و آمدند.

ایشان یادآور شدند: حاج میرزا حسین طبرسی نوری در کتاب " نجم الثاقب" ، هشت زمان را متعلق به امام زمان (عج) عنوان کرد: شب و روز جمعه - شب نیمه شعبان - روز عاشورا - عید نوروز - ساعات طلوع و غروب در روز  - شب لیله القدر کبری ( شب بیست و سوم )

ایشان همچنین با اشاره به برخی اعمال وارد شده و شب بیست و سوم، چون؛ دعای امام زمان (عج) و توسل به ائمه اطهار (ع)، روایتی از حضرت آدم(ع) را بیان کردند که در آن مشیت خداوند بر این مقدر گردید که توبه ایشان را بپذیرد. 
در این روایت دعای حضرت آدم برای توبه چنین آمده است: 

 حَمِيدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ يَا عَالِي‏ بِحَقِّ عَلِيٍّ يَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَةَ يَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ مِنْكَ الْإِحْسَانُ».